Τα λαμόγια δεν είναι χορτοφάγα!

Κείμενο: Φώτης Νίνης
Η κρίση για ορισμένους (ελάχιστους, ελπίζουμε) “επιχειρηματίες” της πόλης δημιούργησε το τέλειο άλλοθι: “Δε βγαίνω, περνάμε κρίση, τι θες να κάνω; Δεν πληρώνω. Δεν σε πληρώνω”. Όχι, δεν πρόκειται για μονόλογο του παραλόγου, αλλά για μία πραγματικότητα που ήδη τη βιώνουν αρκετοί εργαζόμενοι στον ιδιωτικό τομέα. Μία αληθινή εργασιακή τραγωδία, “γνήσιο τέκνο” της ύφεσης στην πραγματική οικονομία. Ουδείς αμφιβάλλει ότι το party τελείωσε κι ότι πρέπει να το πάρουμε επιτέλους απόφαση ότι η Ελλάδα έχει de facto χρεοκοπήσει, κι άρα μάλλον θα πρέπει να αρχίσουμε να σκεφτόμαστε διαφορετικά, με σκοπό την ατομική και συλλογική επιβίωση. Μήπως, όμως, η κρίση και τα πρόσφατα εργασιακά μέτρα που αφορούν τον ιδιωτικό τομέα, αντί να διασώσουν τις σοβαρές επιχειρήσεις, οι οποίες όντως αντιμετωπίζουν αντικειμενικό πρόβλημα επιβίωσης, στην ουσία βοηθούν κάποιους... αεριτζήδες επιχειρηματίες-μαϊμούδες να βρουν την ευκαιρία για να εξαπατήσουν νυν και τέως υπαλλήλους τους; Προφανώς, ναι! Ήδη λαμβάνουμε πληροφορίες για μη καταβολή μισθών με πρόφαση την κρίση, ή -ακόμη χειρότερα- για δραματική μείωση μισθών, σε επίπεδα... Ινδίας. Παράλληλα γνωρίζουμε ότι “ξεφύτρωσαν” εργοδότες που με τον τρόπο τους αρνούνται να καταβάλουν αποζημίωση λόγω απόλυσης, με τη δικαιολογία ότι “είναι ζόρικα τα πράγματα, υπόγραψε εσύ και σου υπόσχομαι ότι θα σου τα δώσω σύντομα”. Έλα, Αλέκο, υπέγραψες κι εσύ πως έλαβες την αποζημίωσή σου; Χαχαχα! Μόλις έχασες τα λεφτά σου, αλλά και τα νόμιμα δικαιώματά σου. Τόσο απλά. Ηθικό δίδαγμα: Πριν κάνεις οποιαδήποτε κίνηση, ενημερώσου! Από αρμόδιους κρατικούς φορείς, λογιστές, δικηγόρους. Η γνώση είναι δύναμη. Όσο για το μέλλον; Ευχόμαστε, όλα αυτά τα κατακάθια της επιχειρηματικής ζωής, να πάνε σύντομα στις πολυτελείς κατοικίες τους, να φορέσουν την πιτζάμα και τις παντόφλες τους και να αφήσουν ήσυχο το πιο υγιές κομμάτι της ιδιωτικής επιχειρηματικότητας, να φτιάξει την Ελλάδα απ’ την αρχή. Και αυτό είναι το αισιόδοξο μήνυμα της κρίσης. Δε γίνεται, πού θα πάει; Όταν τα “ζόμπι” ξεμείνουν από φρέσκια σάρκα, θα επιστρέψουν στη φωλιά τους.